Είναι βράδυ. Πλησιάζει 21.30. Πρώτη μέρα του έτους 2009 και πήρα την απόφαση να δημιουργήσω και εγώ ένα ιστολόγιο. Με προφανή σκόπο να κάνω γραπτές κάποις σκέψεις μου και να εκφράσω κάποιες απόψεις μου για καθημερινά γεγονότα. Το διαδύκτιο μου δίνει, όπως και σε όλους ελευθερία έκφρασης. Μου αρέσει να διαλογίζομαι και να γράφω, να μια ευκαρία να δημοσιοποιήσω τις σκέψεις μου. Είναι ωραίο αυτά που σκέφτεσαι εσύ να γίνονται προβληματισμοί για τους υπολοίπους γύρω σου και οι ιδέες για τους μελλοντικούς ανθρώπους. Δεν περιμένω να προκαλέσω επανάσταση με αυτά που θα γράφω κατά καιρούς, ούτε να γίνω πρώτο θέμα και ο επόμενος ήρωας των δελτίων ειδήσεων. Καλά όλα αυτά αλλα η υποκρισία περισσεύει. Και σαν μελλοντικόσ ηθοποίος κατ' επάγγελμα, το να υποκρίνομαι στην κοινωνία μου είναι δύσκολο. Η υποκριτική είναι τέχνη που την κατέχουμε όλοι ανεξεραίτως. Άπλα άλλοι υποκρίνονται ενσυνείδητα ή ασυνείδητα στα πλαίσια της καθημερινότητάς του και άλλοι διότι μέσα από αυτο βιώνουν την αλήθεια. Τελικά ποιοι είναι οι υποκριτές..... Στο θέμα αυτό υπάρχει ανάλυση και κουβέντα μεγάλη αλλά για άλλη φορά καλύτερα, έτσι κι αλλιώς αυτό το κειμενάκι είναι άπλα η αρχή. Αυτά τα λίγα λοιπόν... Θα επιστρέψω σύντομα να σχολιάσω και τους τίτλους <<να πετάς στα σύννεφα>> και <<άγγιξε τον ουρανό>> ....